fot. Piotr Banasik

Przegląd muzyczny Sinfonii Iuventus: Zygmunt Stojowski

Share on facebook
Podziel się
Share on twitter
Twitter
Share on email
Email
Share on print
Drukuj
Wśród wielu cennych pozycji ze skarbnicy muzyki polskiej powracających w repertuarze Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa znajduje się osoba i dzieło wybitnego polskiego kompozytora Zygmunta Stojowskiego (w 2021 roku minęło 75 lat od jego śmierci). Po krótkim okresie nauki u Władysława Żeleńskiego w Warszawie kontynuował studia kompozytorskie w Paryżu, pobierał też mistrzowskie lekcje fortepianu u Paderewskiego, z którym połączyła go wieloletnia przyjaźń i wspólnota emigracyjnych losów. Najwspanialsze sukcesy w rolach kompozytora, pianisty, przede wszystkim zaś ogromnie cenionego pedagoga Stojowski odniósł w okresie czterech dekad pobytu w USA (od 1905 do śmierci w 1946).

W styczniu 2022 roku miała swoją premierę najnowsza płyta z udziałem Sinfonii Iuventus wydana przez DUX, na której znalazły się dwa koncerty fortepianowe Zygmunta Stojowskiego, skomponowane w dość dużym czasowym odstępie (1891 i 1913). Kompozycje te ciekawie ukazują ewolucję stylu kompozytorskiego, a zarazem wierność późnoromantycznemu idiomowi. Zachwycające wirtuozerią, oryginalnością tematów i konceptów, popularne w swej epoce dzieła interpretują dwaj cenieni, utytułowani pianiści, Marek Szlezer (op. 3) i Witold Wilczek (op. 32), pod batutą Marka Wroniszewskiego.

Orkiestra poświęciła też Stojowskiemu monograficzny koncert w maju jubileuszowego roku 2021 (tu krótka recenzja z wydarzenia), gdy Maestro Antoni Wit poprowadził Rapsodię (z Krzysztofem Książkiem w partii solowej) oraz nieco wcześniejsze jego dzieło, pełną dramatyzmu i silnych emocji Symfonię d-moll. Ta kompozycja dwudziestosiedmioletniego twórcy jest utworem, który rok po skomponowaniu zdobył I nagrodę w kategorii utworów orkiestrowych na Konkursie Kompozytorskim im. Ignacego Jana Paderewskiego w Lipsku.

Przed pięcioma laty zespół utrwalił na wysoko ocenianej płycie jego Rapsodię symfoniczną na fortepian i orkiestrę komponowaną w latach 1898–1900. (Warner Classics, 2017, w interpretacji Brytyjczyka Jonathana Plowrighta pod batutą Łukasza Borowicza). Prawykonana z sukcesem w Berlinie w 1900 roku (Filharmonicy Berlińscy, dyrygent Josef Řebíček), weszła na wiele lat do koncertowego repertuaru samego Stojowskiego, a także innych pianistów. Dzieło zawierające odwołania do muzyki narodowej zachwyca bogactwem zmiennych nastrojów, barwnością orkiestracji oraz błyskotliwą wirtuozerią partii solowej.

W serwisie Spotify można – także nie posiadając płatnego abonamentu – posłuchać m.in. wspomnianej przepięknej, arcyromantycznej Rapsodii Zygmunta Stojowskiego, warto też poszukać nagrań innych zachwycających dzieł „polskiego Rachmaninowa”.

https://open.spotify.com/album/1w5COHs9BHfKaNHDkemO8A

Najnowsza płyta DUX Zygmunt Stojowski KONCERTY FORTEPIANOWE

foto: Piotr Banasik

Materiał chroniony prawem autorskim – wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.

Warto przeczytać