W chwili śmierci Bolesław Chrobry miał około 58 lat, a jego panowanie trwało już 33 lata. Podobnie w tym wieku zmarł jego ojciec, Mieszko I. Jednak potomkowie Chrobrego żyli znacznie krócej , jego syn Mieszko II dożył około 44 lat, a wnuk Kazimierz Odnowiciel – 42 lat.
Bolesław Chrobry zmarł w Poznaniu, gdzie najprawdopodobniej został pochowany w katedrze na Ostrowie Tumskim. W jej podziemiach znajdują się domniemane groby Mieszka I i Bolesława Chrobrego oraz Złota Kaplica, gdzie mają spoczywać ich szczątki. W murach świątyni spoczywa trzech królów i pięciu książąt z najstarszej polskiej dynastii Piastów, a także biskupi i arcybiskupi Poznania. Chrobry był księciem Polski od 992 roku i pierwszym koronowanym władcą kraju. Był synem Mieszka I i Dobrawy, czeskiej księżniczki, co umożliwiło mu panowanie również w Czechach w latach 1003–1004 jako Bolesław IV. Rozszerzył terytorium Polski o Grody Czerwieńskie, Łużyce i Pomorze, a także zorganizował zjazd gnieźnieński w 1000 roku, w którym uczestniczył cesarz niemiecki Otton III. Umocnił pozycję Polski w Europie oraz niezależność Kościoła polskiego , za zgodą papieża Sylwestra II cesarz przyznał Polsce własną archidiecezję ze stolicą w Gnieźnie.
Po śmierci Chrobrego koronę odziedziczył jego syn Mieszko II, który wkrótce potem również koronował się na króla.
